Co to jest ozon?

Ozon oznacza się symbolem O3; jest to tlen trójatomowy, czyli związek chemiczny składający się z trzech atomów tlenu – wysokoenergetyczna postać typowego, czyli dwuatomowego tlenu (O2) występującego w atmosferze. Ozon ma szkodliwy wpływ na układ oddechowy i nie powinien być wdychany przez dłuższy czas. Jednorazowe lub wielokrotne zastosowanie ozonu medycznego w niskich stężeniach, w niewielkiej ilości oraz przy użyciu szczególnych form ozonoterapii umożliwia organizmowi pełne wykorzystanie związanych z tym korzyści biologicznych.

Ozon medyczny

Wytwarza się go z czystego tlenu medycznego poprzez ciche wyładowanie elektryczne i jest on stosowany w postaci mieszaniny ozon/tlen o dokładnym stężeniu i w precyzyjnych dawkach. Stężenie to pozostaje w zakresie 1-100 µg/ml, co odpowiada mieszaninie ozon/tlen zawierającej od 0,05% O3 (oraz 99,95% O2) do 5% ozonu (oraz 95% tlenu). Ponieważ cząsteczka O3 nie jest stabilna, jego postać medyczna jest zawsze świeżo przygotowywana bezpośrednio przed użyciem.

Formy zastosowania

Na podstawie wieloletnich doświadczeń przyjęto następujące formy zastosowania ozonu:

  1. Duża autohemoterapia (pozaustrojowe ozonowanie krwi oraz jej bezpośrednie ponowne przetaczanie) w celu rewitalizacji, w chorobach układu krążenia, chorobach wirusowych, a także w celu ogólnej aktywacji układu odpornościowego. W tej metodzie pobiera się 50 do 150 ml własnej krwi pacjenta przy użyciu sterylnego, jednorazowego zestawu, a następnie wzbogaca się ją dokładnie określoną i odmierzoną ilością ozonu medycznego. W ten sposób 100% użytego ozonu reaguje swoiście z erytrocytami i leukocytami, aktywując ich metabolizm. Aktywowana krew jest w krótkim czasie przetaczana z powrotem do krwiobiegu w postaci normalnej kroplówki.
  2. W małej autohemoterapii wykorzystuje się drogą domięśniową do nieswoistej aktywacji układu immunologicznego i rewitalizacji w stanach alergicznych lub ogólną metodę poprawiania odporności biologicznej organizmu.
  3. Zewnętrzne leczenie ran z użyciem ozonoodpornych plastikowych butów, worków, baniek lub ozonowanej wody.
  4. Ozonowana woda ma działanie dezynfekcyjne, jak również łagodzi zaburzenia dotyczące skóry, takie jak świąd (swędzenie), zakażenia i stany zapalne.
  5. Ozon podawany doodbytniczo jest szczególnie przydatny w chorobach zapalnych jelit, w celu ogólnej rewitalizacji, a także w chorobach wirusowych, wskazania obejmują również wszystkie inne stany, w których stosuje się autohemotransfuzję. Jest to główna metoda ozonoterapii stosowana u dzieci lub zastępczo w sytuacjach, gdy układ żylny nie pozwala na stosowanie dożylnych metod.
  6. Wstrzyknięcia ozonu do stawów (wstrzyknięcia dostawowe) wykonuje się w leczeniu chorób zapalnych stawów (zapalenie stawów, nawracająca choroba zwyrodnieniowa stawów). Podawany dostawowo (w połączeniu z innymi metodami terapeutycznymi jak kwas hialuronowy czy komórki macierzyste) zdecydowanie poprawia funkcjonowanie stawów, polepsza odżywianie powierzchni stawowych, a nawet wspomaga odbudowę chrząstki.
  7. W zwichnięciach oraz w bólach mięśni niewielki ilości ozonu w niskich stężeniach stosuje się w formie infiltracji lub wstrzyknięć w odpowiednie miejsca – są to często punkty wykorzystywane również w akupunkturze.
  8. Ostrzykiwanie nerwów wykazuje silne i długotrwałe działanie przeciwbólowe.